GİDİYORSUN YA HEP!

Her yazdığında her baktığında;
Hep oturduğunda dizlerinin üstüne
Hemen kalkacakmış gibi yaparsınya!
Senden önce gidenler vardırya hep’
Ne ! giydiklerini, nereye! gittiklerini,
Gidenin arkasından yakınlarının gözyaşı döküşü
Varya karşıdan bakıpta başkalarının gülüşleri
Seni sevmeden sahte yakınlaşmaları varya
Gitsin Allah rahmet etsin deyenle demeyenleri
Hayrına verdiğin yemeğe bahane bulup beğenmeyişleri
Ne bıraktı sana ne bıraktı oğluna kızına değişleri
Oldu olacak kiramen katip sanki birde künahlarını deşmeleri
Hiç aklına geliyormu senin arkandanda konuşmayacakları
O’ zaman sen ne yapacaksın! hiç duymayacaksın elinden ne gelecek
Yani bir hiçten var oldun Bir hiçliğe yolcusun sen!
Ellerin,dilbaz dilin,Kulakların,ayakların,gözlerin mühürlü
Gidiyorsun şiirsiz,dostsuz,eşsiz,çoluksuz çocuksuz değilmi,
Gidiyorsun işte bir daha dönemiyeceksin yanımıza!
Didişemiyeceksin kimseyle,kin kusamıyacaksın gittiğin yerden
Utanacaksın yaptıklarından,sevinemiyeceksin gidiyorsun işte.
AHMET YAVUZ
EMEKLİ-43
18.12.2011
1691