9
Yorum
4
Beğeni
4,9
Puan
1603
Okunma

Sen geçerken önümden sessizce
karanlık çöküyor yüreğime gizlice
Rüzgarla deniz birbirine girince
ayrılık sesleri yükselir her gece
Martılar uykuya dalarken sahilde
Yosun tutuyor gözlerin düşlerimde
Dalgalar yükseldikce öfkenin zehirine
Gemiler sarılır yırtık yelkenlerine
Mayın tarlası gibi aklım bu gece
sıralanmışlar beynime peşi peşine
Yorgun ve hüzün bürümüs hücrelere
sevdim seni bır kere, öfkem hep kendime
Belki deliyim belki de serseri
aklım sana takılı kaldı kalalı
söyleyecek sözüm kalmadı
soyunurken efkara gönlümün yıkıntıları
İçimde hep acıyor ince telli sızı
İstanbul sokaklarında gönül hırsızı
Ateş böceği gibi yanıyor satır araları
Ne yazsam hayat boş çercevede bir acı...
Şengül K T
5.0
86% (6)
4.0
14% (1)