Unutulmus gönüller teseli ariyor
Cöküntü olmus kalbi, aynaya soruyor
Kabuk tutan yaralarini sariyor
Ruhu donmus, acisini duymuyor

Bir daha yürümem yolunda diyor
Ama yinede ayni yolda yürüyor
Söz anlamayan yüregini tutamiyor
Bile bile kendini atese atiyor

Ah! bu deli yürek nereye gidiyor?
Her gittigim sehir beni boguyor
Sevgisiz kullar siraya diziliyor
Her gelen bedenimden bir parca kesiyor

Beceriksiz gönlüm, yasadigini saniyor
Sahte kucaklarda gönül avutuyor
Her sabah uyandiginda cani yaniyor
Bulutlarin yaslarini gözünde sakliyor

Vur öfkeme tokati susmasini bilsin
Ben artik kendim degilim, bilmelisin
Mavi bulutlari siler, karanliga gülümserim
Sen geri dönsende, ben geri dönemem.

Sengül Kaplan Teke
25.03.2011

Paylaş:

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (4)

5.0

100% (4)

“ben artik ben degilim” Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz “ben artik ben degilim” şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

“Ben artik ben degilim” şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

kul düşünce, @kuldusunce

25.3.2011 23:19:53

5 puan verdi

çok güzel şiir okudum,
yüregine emgine saglık şairem.

gül peri, @gulperi

25.3.2011 21:36:28

5 puan verdi

Unutulmus gönüller teseli ariyor
Cöküntü olmus kalbi, aynaya soruyor
Kabuk tutan yaralarini sariyor
Ruhu donmus, acisini duymuyor

Hüsrana uğramış naif bir gönülün sesiydi.
Beğeniyle okudum.Kutluyorum .Nice paylaşımlara.Sevgiler.