Şimdi kanadı kırık güvercinden farkım yok,
Damarları kurumuş, susuz bir göl gibiyim.
Gönlü uçurumlarda, yıllara dargın bir kalp,
Taze bahara hasret, ıssız bir çöl gibiyim.

Bir saman çöpü gibi, harman harman savruldum,
Hasret kurşunlarıyla tâ yürekten vuruldum,
Uzayan şu yollarda bittim, artık yoruldum,
Yolcusunu kaybetmiş, öksüz bir yol gibiyim.

Kalbimde gizlediğim, tuttuğum; aşkın yası,
Her hüsranımda inan, koptu bir çığ parçası,
Kaderime razıyım, gelsin göçün sırası,
Son demlerini esen, yorgun bir yel gibiyim.

Hangisini sayayım, dağlar kadar var derdim,
Çırpınıp duruyorum, bir ömrü sele verdim,
Dostumun hançerini, heyhat bağrımda gördüm,
Gurbette unutulmuş, garip bir el gibiyim.

Taze bahara hasret, ıssız bir çöl gibiyim.
Yolcusunu kaybetmiş, öksüz bir yol gibiyim.
Son demlerini esen, yorgun bir yel gibiyim.