biten gün gibi akşamlarımı yak
poyrazlar gibi denizlerimi kabart

kapkara kara bulutlar ol gök yüzümü karat
amansız eylüller gibi kurut güllerimi soldur öyle git...

mehtabıma karalar çal
yıldızlarımı topla tek tek haince söndür
soğuk duvarlara saklı gölgelerimizi şakağından vur

canımdan tenimden sıcaklığını
kör bıçakla yüzde öyle git...

gözlerimden bir tutam sevinci
avuçlarıma saklı sıcağını ellerimden al

ciğerlerime işlemiş kokunu içimden sök
buğulu camlara yazılmış adını elinin tersiyle sil

öyle git...

git yüzüne iğreti de olsa gülüş as
yüreğine yalan da olsa sevinç koy

sevişleri göksunun serin sularında boğ
eline bir tutam papatya al falları bakılmış öyle git

onlarca şiiri
dillerde plesenk olmuş bizim sarkımızı unut
soframdan ekmeği aşı yarım kalan şarabı dök

dağıt senli anılar sinmiş odamı
titreyen mumun ateşine üfle öyle git...

çak kibriti
yak bu şehri ve sen kokan sokaklarını
başı karlı dağlarına sürgün et yanık sevda türkülerini

ve öyle git...

kasabanın
künyesinden bir seni bir de beni düş
bir de bizli serserilikleri sil silüetinden

izi kalmasın pervasız sevdamızın
Sen ve ben olmuş sokaklarından sil ikimizi öyle git...

Hasan ODABAŞI