Bir gemi kalkar bu limandan
rotası meçhul bir limana.
Azgın dalgalarla boğuşur
erişmek için durgun bir limana.
Geminin kendisi meçhul
yolcusu meçhul,rotası meçhul.
ona eşlik eden balıklar,
martılar bile meçhul.
Yol alır uçsuz bucaksız denizlerde
yön gösterir pusulası yok.
Dolanır çılgınlar gibi
yıldızlarla yön bulur
yolunu kaybetmiş bir kedi gibi.
Bir meçhul gemi,bir meçhul şair
Biri denizleri yarar,biri satırlar karalar.
Menzil bilinmez,
kimselerden medet dilenmez
meydanlar benimdir der sanki.
Hoyratça gider kendi başına
dur yok,durak yok,
masmavi sularda sığınacak liman yok.
Haydi meçhul gemi nefeslen biraz!
Dönmedi mi başın?
dünyayı fütursuzca dolaş dolaş
sonu yok mu sanırsın bu yolculuğun?
Bak çürümeye başladı bedenin,
dökülüyor üstündeki boyalar,
paslanmaya yüz tutmuş
dünkü ışıldayan demirler.
İstesende seni taşıyamaz artık denizler.
Sana yakışır mavi denizlerin
taaa en derin yeri.
Dinlenirsin yılların yorgunluğuna inat.
Sana masmavi sulardan güzelim bir mezar
Benimkini de bir kaç adam
kuru,kara topraklara kazar.
Kaç yıl,kaç mil yol aldığının ne önemi var.
Sonuçta dünya sana da,bana da dar.
Ancak bir kaç vefalı dost
umulur ki hayal meyal bizleri de anar.

Talip KAZGI
6 Temmuz 2012 Cuma
KÜTAHYA