1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1094
Okunma
hayat çantam ne ağır
sırtımdan kalbime sadece beni yorar
içinde binlerce sayfa
bir kalem
ne acayip kalem seni yazmış
ne tuhaf silgim kayıp
bilmem kaç yıldır
ben seni okurum
ben seni çalışırım bu şehrin gece lambalarında
sense unuttuğun yerden başlarsın adımlarına
her adımda
bir kalem bin çizgi
hani vapurdan karşıya geçerken üşürsün
beni yakar bir kağıt
gözün kapanır sesizleşirsin
buruştururum yüzünü kağıtların
bir sayfa daha çıkar çantamdan
seni yazarım yeniden
ağırlaşır yüküm
uzun bir çizgi başlar
yine sen olursun
5.0
100% (1)
Cevap Yaz