2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1479
Okunma
Esasında mühendis ve şantiyeci olarak hayatlarımız hep evden uzak ve gurbette geçiyor.Evimde olmak büyük bir mutluluk benim için.Ama bazı meslektaşlarım farklı görüşte ve sıkıntılar yaşamakta.Kendimi öne çıkararak onların ve onlar gibi düşünenlerin yeniden değerlendirme yapmaları amacıyla bu şiir kaleme alınmıştır.Buradan eşim ve çocuklarıma bir kez daha sevgilerimi gönderiyorum....
BEN FARKINDA DEĞİLMİŞİM
El ele kol kola iken bazı şeyler anlaşılmaz
Ben de yanılmışım gülüm kıymetini az bilmişim
Testiyi kırmamak lazım kırık testi su taşımaz
Varlığınız hazineymiş ben farkında değilmişim
Tabi ki çok seviyorum dostları ve ailemi
Yere göğe sığdıramam afacan kedilerimi
Hep birlik de yaşıyorken sıfırlanır özlemleri
Hayatın tamamı onlar ben farkında değilmişim
Kimseyi üzmek istemem duygularımı anlatıp
Gurbette olmayan varsa dua etsin yatıp kalkıp
Şeytan diyor gel dön geri neyin varsa çöpe atıp
Her şeye bedelmiş evim ben farkında değilmişim
Gözümden yaş düşmek üzre , zor tutuyorum kendimi
Tekme tokat yıkacağım aklımın sabır bendini
Kader bari bu yaşta gül sil anlımdan gurbetimi
Evde sıkıntı dert yokmuş ben farkında değilmişim
Özür anlamına gelen tüm sözleri diziyorum
Bu sözlere çiçek takıp ev halkına veriyorum
Bağrım lime lime artık sizleri çok özlüyorum
Evde olmak bir nimetmiş ben farkında değilmişim
Yirmi den fazla yıl oldu iş hayatım başlayalı
Yılmazi hep şantiyede sol yanım epey yaralı
Mühendisin kaderi bu gurbet kokar hayatları
Diplomayı yırtmak varmış ben farkında değilmişim
04/07/2012
5.0
100% (1)