güneşi söndürdüm gözyaşlarımla
yeni bir hayat doğdu yeryüzüne
sadece ikimizin olduğu bir dünya
böyle bir şeydi işte benim hayalim
sen ve ben...
bulutlar isterdim ismini üstüne yazdığım
ve güneşim sen olmalıydın
bakışınla her sabah yeni güne doğduğumuz
yasak meyvemiz olmalıydı
beraber kovulmalıydık cennetten
yağmur sadece benim üzerime yağmalıydı
senin hasta olmadığın,
gök gürleyince bana sarıldığın
bir dünya...
mutluluğumuzla yaptığımız yemekleri
yemeliydik akşamları
gözyaşlarımızla resmimizi çizdiğimiz
hıçkırıklarını dünyanın en güzel melodisi diye
dinlediğim bir dünya...
uykularımızı birbirimize bakarak böldüğümüz
zaman kavramının olmadığı
her şeyimin sen olduğu
seninle her şeyin yok olduğu
bir dünya...

Ogün Peçenek