Sanki kızgın bir kumda yandım,
seni severken,
Seni yaşarken
Sen bir kez yaktın,
ben bin kez yandım, kavruldum
Bu nasıl bir sevdadır,
Yaşarken ölmek bumudur.
Beni benden alan sen,
Ruhumda fırtınalar kopartan sen,
Bu kanayan yüreğimi dağlayan sen.
Öldürdün, ruhum çöktü.
Dünyamı kararttın, bir değil bin kez
Neydi suçum,
Beni çok seven bir yürekti istediğim
Oysa sen her gün ağlattın,
Ardına dönüp bakmadan çekip gittin.
Yaşam umudumu kaybettirdin bana.
Duygularım boşalmış, hiçbir şey düşünemez oldum.
Uçsuz bucaksız bir dehlize girdim sanki.
Yolunu kaybetmiş mecnun gibi dolanıp duruyorum,
Kahrolası karanlıklarda.
Yaşıyormuyum, ölümüyüm bilemiyorum.
Sensizlik kahrediyor beni, kayboluyorum bu alemde.
Yaşamak artık zor, ölüm bana daha yakın geliyor.

Şimdi, sanki buz tutmuş dağların arasındayım ,donuyorum
Sensizim bomboşum, yok olup gidiyorum.
Yalvarırım bir ses ver bana,
Canım çekiliyor sensizlikten.
Alıştır kendini vedaya, yollar çok uzun.
Al canımı ölüm senin elinden olsun, razıyım.
Son kez bakıyorum gökyüzüne, bembeyaz bulutlara.
Acılarım, aşklarım kör sevdalarım elveda.

03.07.2012.İnci CANİNSAN