Şu yalan dünyada namert ellere,
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme.
Hakkı bilmeyen o nankör kullara,
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme...

Biçare sersefil çulsuz bırakıp,
Nefsime uyup da yolsuz bırakıp,
Dert ile perişan halsiz bırakıp,
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme...

Dertlerin içinde beni boğdurup,
Sürütme başımı yere değdirip,
Senden başkasına boyun eğdirip,
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme...

El açtırma bana beter olsam da.
Kupkuru ekmeği kırıp bölsem de.
Açlıktan perişan olup ölsem de
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme...

Bir sana açarım Ya Rab halimi.
Hükümdar eyleme bana zalimi.
Senden başkasına açıp elimi.
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme...

Yolumu düşürme kirli batağa.
Meylettirme beni mala,matağa.
Hastalanıp bir gün düşüp yatağa.
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme...

Çekemeyecek bir dert verme başa.
Eline baktırma bacı kardaşa.
Bir kuru ekmekle bir tabak aşa.
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme...

Onulmaz dertlerin içinde pişip.
Sızlayan yaramı deştikçe deşip.
Hayırsız evladın eline düşüp.
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme...

Sızlanmam hep dertler gelse üstüme.
Sabır doldur Ya Rab gönül testime.
Bir lokma ekmeğe eşim dostuma.
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme...

Ramazan der zeval verme bu dile.
Senden gelir ise hoş gelir çile.
Namertlere değil mertlere bile,
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme...


Ramazan AKKAŞ
NEVŞEHİR-Tepeköy
03.07.2012