1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
969
Okunma
Artık kıyıya çektim sandalımı
Seherde uyuyan Sular gibiyim
Mazide bıraktım hırçın yanımı
Şimdi uzaklara dalar gibiyim
Yaşadım aynada gördüm hayali
Nakışla gölüme ördüm hayali
Yükledim sırtıma sardım hayali
Kendimce surumu çalar gibiyim
Taşlar yerine oturdu bir bir
Serde ne mağrurluk kaldı ne kibir
Sanki mecnunla oturduk birebir
Kendim saçlarımı yolar gibiyim
Söz geçmezdi taş gibiydi bu göül
Ateşler yandı artık kalmadı kül
Hazan mevsimi yaşar oldu bu göül
Usulca sararıp solar gibiyim
Bahardan yavaşça uzaklaştıkça
Şu simsiyah saçlar aklaştıkça
Bilinen gerçeğe yaklaştıkça
Bastığım dalı baltalar gibiyim
5.0
100% (1)
Cevap Yaz