Çayımı yudumlarken aklıma düştün maziden,
Mısralarla hayalleri canlandırdın geçmişten,
Milattan önce dediğin aşkı yükledin gönlüme,
Zormuş senden ayrılmak çok gidiyor gücüme,
Şimdi yıkık dökük hayal misalisin,
Bir yırtık resim gibisin bende.


Hesaba çekiyorum sensizliği şimdiden,
Atamadım seni yıllar geçse de içimden,
Sonsuzluğa ermek gibiydi yaşadığım seninle
Sen ise selayı verdin giderken gözlerinle,
Ne kaldı söyle simdi bize, o sevgimizden
Delik deşik olmuş virane gibisin, şimdi bende.


Gidişinle benden, dev hançeri yüreğe saplıyorsun,
Vinçle kaldıramadığımız sevdayı, yabana atıyorsun,
Katmer gibi döndüre döndüre beni pişirmiştin,
Tereddütsüz haykırarak seni seviyorum demiştin.
Yetmiyormuş gibi gelip hayalinle yakıyorsun
Lav ateşler gibisin simdi bende.


Do remi fa sol diyen şarkılardasın,
Seni seviyorum diyen mısralardasın,
Güneşi beklerken yağmura tutuldum,
Fırtına aldı götürdü sende kayıp oldum,
Kurtulamadım senden hep aklımdasın,
Şimdi ebedi bir rüya gibisin bende.


Nakışla işlenmiş senli sensiz gecelerden,
Hesap sormaz mısın söyle bensiz gelecekten,
Yakmaz mı yüreğini, iki seven gören o gözden,
Gül goncasıydım, yemyeşil daldım kolunda,
Soldum kurudum bahar gelmeden sonunda,
Savruldum habersizce gelen poyraz yelde,
Hoyratça vuran yel gibisin bende.


Mükemmelliğini yitirmiş yıkık hikâyeden
Oysa mavilik sunmuştun gök kubbesinden
Arının balından kopartmış olduğun 3 gülden
Sezen Aksunun ah İstanbul sözü oldun aklımda
Nerde sevdiğim dedirtin İstanbul sokaklarında
İstanbul da kayıp olmuş sevgili gibisin bende.
Hiç bulamayacağım sevgilisin bende.


Ayşe Kavak