söylenen söz basit olsa da içten,
hadi deyince Suna, vurduk yola,
kayıktan, denizden çok uzaklardayız, olsun;
heyecanla, “heyamola” bağrışlarıyla…

ikimiz de yaşlıyız, bitap düştük,
ahlat-ın gölgesinde molayı verdik,
yaşımıza, başımıza bakmadık, hiç utanmadık;
yeni yetme utangaçlığı ile öpüştük…

tutuşan ellerde aşk yangını var,
Suna aksıyor, artık yoruldum diyor,
sanki haz alıyor gibiyiz, ayak sızılarımız;
kahkahalar ile halimize gülüyor…

o yere ulaşmaya inan az kaldı,
seni sırtıma alayım mı? yorgunsun,
istersen sıkıca koluma gir, beni bırakma;
yeter ki pişmanlık duyma sakın…

Suna soruyor, nereye gidiyoruz?,
o nine, ben dede, ikimizde yaşlıyız,
ah be gözüm, anlamadın mı hala? bu yaşta;
geç kalınan aşk kaçamağındayız…

yanakta gamzenin feri sönüyor,
yürek solgun, olmuyor farkındayız,
yine de üç zaman öncesinde yitirdiğimiz,
sevgiyi yakalamaya çalışıyoruz…


İST. / 17. 06. 2012 / 15. 30