saçlarını okşayıp
öpercesine dudaklarından
şiirler okurdum sana,
radyodaki kulakların
telefonumda dudakların olurdu


sen hiç farkında olmazdın
duyardım sesini
izlerdim seni her akşam
yalnızlığım dökülürdü
mısra mısra odana,
dalga dalga yayardım seni
boşluğuna uzayın


o aşk dolu
heyecan turnesi yıllardan
pek de bir şey kalmadı,
artık bir öğrenci değil
bir öğretmensin şimdi,
seveceğimi sevdim
göreceğimi gördüm
öreceğimi ördüm


alınca karşıma gözlerini
kapatılamayan
bir musluktan sızarcasına
şiir damlar;
batan günle aşk ve zaman
damlaya damlaya gül olur
ilk akşamdan
yürek mahzenine indirilmiş
bir fıçı şarap gibi
yıllanır içimde hasretin


gecenin gölü bir başkadır
gözlerinden kayan ölür
yıldızlardır yaşlanan

...
sus şimdi, yum gözlerini
bir de sen başlama
kulaklarımı ısırmaya,
dinle bak, bizim şarkılarımız
şimdi radyolarda çalan...

Şaban AKTAŞ
19.09.1999