Her yokuşun sonu bir düze çıkar
Aşk nehri hem yokuş hem düze akar
Dost dostla her zaman yüz yüze bakar
Aşkın fitilini hâlâ kim yakar?


Sevdim diye bana darılma sakın
Baştan yâr olmadık sarılma sakın
Ak göğsün üstüne pembe gül takın
Yüzün gül açarken güle kim bakar?


Oysa gel deseydin çıkar gelirdim
Aşkla yanardağlar yıkar gelirdim
Saçlarına çelenk takar gelirdim
Kırlarda papatya fala kim bakar?


Kâlbimi reddettin deliye döndüm
Bak şimdi tam kırk yıl geriye döndüm;
Kırklar dergâhında Veli’ye döndüm
İçtim aşk nârını bala kim bakar?


Solmadı gönlümde o güzel yüzün
Düştüm belasına o elâ gözün
Asma dallarında asılır hüzün
Üzüm gözler varken dala kim bakar?


Şimdi aşk deyince dillere çevir
Boştur derya umman göllere devir
Yıkılmış gönüller virane revir
Yansan aşk derdiyle hala kim bakar?


Alınma üstüne duy da sözünü
Ters yüz edip ağlat iki gözünü
Bırak çalsın Aktaş dertli sazını
Güle kim baktı ki t/ele kim bakar?


Şaban AKTAŞ
25.06.2012