Çanakkale denizi ateşle kuşatıldı
Masmavi sularına, kin ve nifak katıldı

Düşman haritasında bölünmüştü bu vatan
Milletimin kalbinde güçlü imandı yatan

Namert gemilerinden atılırken kurşunlar
Toprağa siper oldu Süleymanlar, Dursunlar

Kör cellat karanlıklar şafağı boğuyordu
Bir Mehmet ölüyordu, bin Mehmet doğuyordu

Top mermisini alıp yetişti koca Seyit
Nice şiirler yazdı şairler beyit beyit

Çanakkale’de hava, kan kusup ağlıyordu
Etrafındaki dağlar karalar bağlıyordu

Kül, duman kokuyordu ekmeğimiz, aşımız
Darmadağın olmuştu toprağımız, taşımız

Allah Allah sesleri semaya çıkıyordu
Göğsümüzdeki iman düşmanı yıkıyordu

Ay parçası yiğitler can verirken cephede
Yıldızlar söndürüldü bir bir Anıttepe’de

Vatan için savaştık yenilmedik gâvura
Özgürlüğü kurtardık namerdi vura vura

Bin dokuz yüz on beş’in on sekiz Mart günüydü
Çanakkale kurtuldu ülkemin düğünüydü

Eli kanlı düşmanlar pes etmiş kaçıyordu
Delikanlı bir güneş şafakta açıyordu

Çanakkale geçilmez öğrendi bütün alem
Anlı şanlı zaferi tarihe yazdı kalem

Kahraman bir milletin asil torunlarıyız
Bayrağımız semada hem yıldız hem de ay’ız

Nurcan Talay

21.06.2012

Saat : 13: 05