0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1154
Okunma
Ayak seslerinden belli;
Kaytan bıyıklı
Küheylandır yalnızlık.
Tuttuğunu koparıyor,
Bu ne güç, azamet.
Yaşam;
Giymiş üstüne ihtiyarlığı,
Her bir telinden
Aklar damlıyor tek tek.
Bir türlü anlaşılmış değil
Bilinmeyen hangi köşede,
Kendisiyle tanışacak
Ölüm denilen
Gerçek.
Eyvah
Zaman dipdiri ayakta.
Kimler
Sarı sarmalayacak
Bunca yaşanan anıları.
Ellerine geçirmiş eldivenlerini
Bekler,
Ölü yıkayıcısı.
Sabırsızlıkla
Sigarasını tüttürüyor
Mezar kazıcısı.
Seçme şansımız var mı... (27.5.2009 tarihli 7.şiir kitabımdan)
