Dinle, dinle ki sızlanma
Ağlamak arıtmıyor dünyayı,
Gönül hapsinde yaşamayı bilir misin?
Sevda çırağı oldum,
Kendime vurdum tokmağı
" Güle güle " dedin, uğurladın,
Şen uğurlamanda kalmadım.
Memleketten, senden uzakta açtım gözümü,
Gonca gonca gülmedim,
Yüreksiz de yaşanırmış Anne.
Hiç hak etmemiştim bunları.
Gözüm dedim , gönül verdim,
Söktüler gönlümü Anne,
Sınıf sınıf ayırmamıştım insanları,
Bir ekmeği bölmüştü ellerim
Öldürmediler can havlinde koydular, yaralı at gibi,
İyilik olur diye, sıkmadılar kurşun
Hiç umar mıydın kaderden bunları,
Aklına gelir miydi hiç?
Ana yüreğini anlıyorum Anne.
Bilseydim ah bilseydim.
Doğurmazdım seni
Çözüm değil bunlar,
Ham meyvaydım, acılarda olgunlaştım.
Anlıyorsun Anne.
Dünyanı yaktılar,
O çocuk yüz yok,
Katran döktüler yüreğine,
Masum sevgiler yok.
Oba çadırı karasından
Diken diken perde çektiler.
Millediler gözünü, dünyan yok,
Ağlamaların geliyor aklıma, of dediğinde,
Sızlayan yüreğin geliyor,
Aklım da yüreğim de cız diyor,
Unutmadım, unutamadım,
Yaban kokum diye koklarken,
Gözünden, yastığıma süzülen bir çift yaşı,
Ecel burnumda.
Son verdiler yaşamama,
Yaktılar, kızgın sacda dağladılar, benid e,s eni de.
Acımadılar.
Soruyorum
Ne demek bu Anne?...
Aklım almıyor, insanlık mı bu
Canilik mi ?
Yoksa, yoksa kasaplık mı?
Diri diri mezara konulur mu Anne
Hem de kefensiz?
İnsanın yüceliğini öğretmiştin, öldürdüler Anne.
Oysa, oysa bir yüreğe sığındım, sevgi dilendim.
Soğukta kaldım üşüdüm, sen utanma Anne.
Taze bir fidana uzanır mı el?
Acımadan sökülür mü?
Dal dal ümitler kırılır mı?
Yeşil yaraşmadı gönlüme,
Sevmiştim.
Bahardı, tohum saçmıştım,
Suya hasret koydular,
Bu mu bahçıvanlık Anne?
Topraktaydım oysa, öylesine sıradan
Diyarlarımdan kovuldum,
Memleket havası kokularım yok
O çocuk yollarım, sana sarılmalarım yok,
Karanlık yollarda ışık tutan sevmelerim yok.
Delik deşik yüreğim, umutlarım yok,
Acılarımla örttüm üzerini,
Gün ışığı sızdırmadım,
Yeminim oldu gözyaşlarım.
Kimselere bildirmedim.
Hayat, öndücüne kötü çıktı Anne.
Dile gelmez acılar çektim
Öylesine sıradan yaşamış göründüm,
Suçum mu oldu sevmek!
Boynuma ip taktılar ilmek ilmek,
Kördüğüm ettiler,
Tekmelediler sehpayı acımasız; sormadılar Anne.
Sana bırakamadım gönlümü, kelamımı.
Son defa " anam " diyemedim doya doya,
Bunu bile çok gördüler, bu ne acıdır,
Neden yanıyorum ki!..
Ardımdan ağlama,
Bizi bu hâle koyan düzene,
Bozulmayan yasaya, yazılan yazıya,
Bizi bizden koparanlara,
Bu dünyada başkaldırmadan yaşayanlara,
Yarınları, umutları başkalarının avuçlarına sayanlara
Bana, benim gibilere değil,
Utançlarını örtenlere ağla.
Kurtaramadım canımı,
Dünyanın çarkı kapmış,
Dişlilerde sızlanıyorum,
Ağlama, ağlama öldüm diye,
Ölümümse bu bırak,
Ölümüm, yaşamamın devamı olsun.
Dilim dişime takılıyor
Cümle kuramıyorum Anne.

04 Mart 1997