Erdemler gölge etmez
Siz ihsan etmedikçe
Ömrünüze feda
Siz böyle gör dükte
Ya günüleriniz hep hastanede
Ya hep pastanende gibidir
Âlem çüş ile ziyan olmaz
Saç çıkabilir tenini boş koy vermez
İyisi de kötüsü de
Zamanı kesikli sürekli
Sindirir olur kılmadıkça
Uç uca biteviye vakitler
Meret her zamandır
Bakmışsın her gün çüş yiyorsun


Ey beni âdem
Borcum olsun seni anlamak
Ecelim gel olsun sen olmazsan vadem.

Ne zaman arsızlığım
Gördün bir terbiye istese
Yüzsüzlüğüm artar.
Ol zaman Güneş’e dönerim
Güneş yanım üşür.

Yakasına yapışırım zamanın
Yakamı sıkar, sıkarım…
Zamanı boğazımla tutarım
Zaman beni, ben zamanı çıkarım
Bir adem boğulur

Ey âdem!
Dışta mübarek, gözde tebarek
Ne anlamlanmalarlasın
O anla basarım sırra kadem

Bilirim böyle zamanları
Kar etmez gezsen de âlemi
Ya ibreti alemsindir
Ya âlem sana ibrettir
Sanırsın âlem duygularından ibaret
Yakmaya, yanmaya da tek müstesnasın
Suya hasrette sen, suyu tutan da
İçirirsin, içersin kanılmaz
İçirmezsin, içmezsin yanarsın
Bilirim böyle zamanları
Yer yarılır dağ çıkar
Of çekerle sen yıkılırsın
Seyranı nagah olup şu gönlüm
Dünya görürümle suretken
Âlem gözümden seyreyler beni
Ben yanmam, bıçak yanmaz
Bıçak saplanır
Saplandığını ben (beden) sanmaz
Bilirim böyle zamanları
Sam yeli olur, gam yeli
Ayıp ve günah zamanlardır
Bir dirhemle bin bir ayıp örtülür
Hep aynı yerden tutarsın
Düşmüş görsün insanın teli
Belirim verir, madara eder keli
Sen müşkülde, ben zorda

Erdemler gölge etmez
Sen ihsan etmedikçe

15.06.2012

Bayram KAYA

Mübarek: Kutlu olan. Saygı duyulan. Çok beğenilen azizlik (sevgiden üstün tutulan)
Tebarek: Dileyiş
Nagah: birden ansızın beliriveren.