1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1048
Okunma
Kötürüm bir bedenin ardından
Sürüyorum gölgemi,
Sancılar bırakmıyor yakamı.
“Ooof ooof ooof,
Demem Allah derim!”
Diye hayıflanmaktansa…
Vicdanlarımızın taşlaşmasına
Meydan vermemek,
Nefsimize kibirler dermemek
Ve
İnsanlığımızı yitirmemek adına…
Acizlerin acizliğine,
Kimsesizlerin hüzünlerine,
Sessiz beldenin hislerine
Tüm kalbimizi açmalıyız,
Şimdiden
Alışmalıyız toprağımıza…
Toprağımızın bol olması,
Karanlığımızın nurla dolması,
Issızlığımızın ummanında
Muhabbet ehline kavuşmak umuduyla…
Sultanımıza divan durmalı,
Secdeye baş koymalı,
Ellerimizi açıp
Yıldızları avuçlamalı.
Efendimize yüreğimizi açmalı,
Yürekten sevmeli hatta,
Uğruna yüreğimizi…
Yetmez!
Ömrümüzü koymalıyız.
Sultanımız,
Habibinin hatırına,
Ayırmaz sevdalısını,
Sevdasından Efendimizin.
14/06/2012
Şiirin sahibi
Cevap Yaz