Geçen gün oğluma binbir nasihat
Etmiştim velakin, duymadı bile.
Gördüm, dedi anne başkasına sat
Bir adam yerine koymadı bile.

Nasihat dizdikçe ben sıra sıra
Kara mizah yaptı o aklı sıra
Sözümün değeri düştü sıfıra
Şiirimi şiir saymadı bile.

İnşallah koymuştur, deyip te cebe
Uyumadık yazdık olmasın heba
Bu kadar nasihat gider mi çöpe?
Anlayıp yolundan caymadı bile.

Mevlâ’dan gelene uymazsan eğer
Boynuna takılır ateşten kemer
Dedim de, gidersin sırtında semer
Korkuttum korkudan buymadı bile.

Etmedim; diyerek mizaha saptık
Aklımız erdikçe nasihat yaptık
Kendimizi bir de hatırlı sandık
Adam gibi görüp, saymadı bile.

Alındın mı oğul alınma sakın
Sözlerime küsüp darılma sakın
Fazla da uzattım şakayı lakin
Kırar mıyım seni ben bile bile
Gözümün nurusun desem az bile...


10 Haziran 2012