0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
Okunma
Kendine gel deli gönül kendine
Zamane başını almış gidiyor
Akıl ermez bu feleğin işine
Evvel ahir böyle gelmiş gidiyor
Aynalar gülerken insana önce
Sonra alay eder inceden ince
Bugün açılırken yeni bir gonca
Dün açılan çiçek solmuş gidiyor
Gurbeti tarife yetmiyor sözler
Gönül bu illa da yurdunu özler
Oltu ırmağını arayan gözler
Ren’in sularına dalmış gidiyor
Birgün tesellide birgün mihnette
Her nimetin külfeti var elbette
On beşimde geldiğim bu gurbette
İşte yirmi sene dolmuş gidiyor
Yaraları saklı iken derinde
Tebessüm eylerdi yerli yerinde
Yağmurlu rüzgarlı günün birinde
Derler Polatoğlu ölmüş gidiyor
