Sabah ışığıyla seslerini duyarsın, bir çığlık
Sokaklarda, mahalle aralarında çocuklar,
Kahvaltı bile yapmamışlardır
Ya top oynarlar, ya ip atlarlar
Ama mutludurlar, aç olduklarını bile anlamazlar.
Sonra annelerinin sesleri belirir mahalle de,
Ayşe, Fatma, Ali,,
Haydi kahvaltı etmeye,
Gelmek istemezler çoğu kez.
Bazen kavga ederler,
Bazen düşerler, dizlerinden akar kan
Yine mutludurlar, Kenetlenmişlerdir birbirlerine,
Onlar için hayat bir oyundan ibarettir
Hiç yemek yemeden bile akşama kadar oynamakla mutlu olabilirler,
Büyüme sen Ayşe,
Büyüme sen Fatma,
Büyüme sen Ali,
Büyümeyin,
Büyümek sizi üzer,
Sabahları güneş mutluluk getirmez size,
Akşamları göz yaşlarına boğulursunuz belki de,
Düşüp de canınızın yandığı o günleri bile ararsınız
Siz hiç büyümeyin,
Mutluluk peşinizi bırakmasın,
Siz hiç büyümeyin,
Gözünüzden yaş akmasın.

SEDA CÖMERT