4
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
884
Okunma

Kalem seni yazdı,
Benden hızlı davranıp,
Uzun uzun,
Nazlı, nazlı
Noktaya gelince
Kağıdı öperek.
Mevsimlerden bahsetti,
Nasıl geçtiklerinden.
Şehirlerden bahsetti,
Nasıl boşaldıklarından.
Yağmurlarda bahsetti,
Nasıl unutturamadıklarından.
Hızını alamadı,
Girdi anıların mahzenine,
Bir bir ölüleri kaldırdı yerlerinden
Sen niyetine onları da öptü sıradan.
Sonunda bir imza çaktı,
Benden fiyakalı
Benim adımı taşımayan.
O kalem hiç benim olmadı.
Seni hatırlatması
Acaba bundan mı?
5.0
100% (7)