Mazlume...


gittiğinden habersiz,mavi aşklar büyüttüm sende sonsuzlaşabilmek için
yokluk vurdu en korkak yanlarımı sonların çıkmaz koğuşunda
mahsenleri devrik yüreğimin,şimdi yoklukları varlığa esir kılıyorum
varlık gitgide sende yoklaşırken
içimdeki boşluğun adı "sen",içimde öyle bi boşluksun ki;
dibin yok görünürde...
sonsuz dehlizlerde kelepçeler vurdum,kaçmayasın ya da kaçırılmayasın diye bileklerine
vuslatına merhem sürdüm kırgın bakışlarının buğusunda
içime sığmayacak özlemler biriktirdim ve aşırdım hasretini hudutlara
devranım dönmekten usandı
seni saklamalara mahkum ederken kendimi yitirdiğimi farkedemedim
şimdi yokluklarındayım,hiç yoktan saklanan sevdan...
mektubum sendeyken,sen bendeyken geçirdim bizsizliği
alınyazımın en okunmaz okunurluğundan mühürledim sensizliği yüreğime
yeşil gözlerine...
nisan bakışlarım kan ağlıyor şimdi
şimdilere,çenesi düşük dilsizliğimi "sen" kıldım
"esselam" güne masum bir günaydın diyerek açtım anılarımı hatırımdan
bizsizliğin en yakıcı elemlerinden sıyırdım özlemlerimi
sevdan koyu karanlık...
bileklerimde kelepçe,prangalar acıtıyor yara bere içindeki ayaklarımı
kanlar boyarken yollarımı,güller bitiriyorum bengisu yüreğimde
"esselam" eeey aşksızlık,aşka uzanan adımlarımla...
aaah Mazlume,yaşlar biriktiriyorum gözbebeklerimde yağdırmak için
ben İstanbul ağlıyorum şimdilerde
ellerimde maziden kalma kırık misketler
yüreğimde çocukluk anıları
hüzünler yitiriyorum kayıp denizlerde
adalar uzak,"sen" uzak...
gitgide batıyor flikam,azgın elemlerin koynunda
sensizliğin ızdırabında,kahramanlığımın eşgaline gem vuruyorum özlemlerin yokluğunda
eeey kara sevda,eey hüzün gemilerini yüreğime demirleyen sevdiğim...
ömrüm yitik,ben yitik,aşk yitik...

30.10.2007
A.OLCAY ŞİMŞEK
KONYA