10
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1533
Okunma

Ben tuz ekmek hemde aşı,
Bülbül denen kuştan bıktım,
Hiç kurumaz gözüm yaşı,
Yağmur çamur kıştan bıktım.
Neler çektim yobaz handan,
Kurtulamam bende gamdan,
Dost düşman atar arkamdan,
Dedi kodu taştan bıktım.
İçim artık kinle doldu,
Gonca güllerde bak soldu,
Yemek içmek haram oldu,
Ekmek ile aştan bıktım.
Gelen çakar giden çakar,
İçimi bir güzel yakar,
Her gün gözlerimden akar,
Sel oldu bak yaştan bıktım.
Bir gün çevrem gülle doldu,
Kimi açar kimi soldu,
Dostla düşman hep bir oldu,
Anam babam eşten bıktım.
Paran mülk varsa severler,
Gariban olsan döverler,
Zengin olursan överler,
Yüzden ondan beşten bıktım.
Canı cana küstürdüler,
Rüzgar olup estirdiler,
Diri diri kestirdiler,
Anam bacım şaştan bıktım.
Hem dedi kodu hem dilden,
Sazımdaki sırma telden,
Gezdiğim gördüğüm ilden,
Maraş Antep Muştan bıktım.
Hem oğlumdan hem kızımdan,
Kimse anlamaz nazımdan,
Çaldığım dertli sazımdan,
Konser düğün işten bıktım.
Ozan zekim derde kanma,
Kimsenin aşkına yanma,
Bu zekim’i yalan sanma,
Uyurken ben düşten bıktım...
OZAN ZEKİ TUNÇ
5.0
100% (10)