16
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
1548
Okunma
söz birikti
söz çoğaldı
yerine sığmıyor artık
dökülmek istiyor dilimden
dilim bir rende
öğütüyor her birini
düşmeden
ve sen
yabancı sanıp
sırtını dönerken
söz ağlıyor
söz susuyor kendine
ben yine
kendi kendime
sağlamalar yapıp
yutuyorum hepsini
beynime
beynim uyanık
giydir diyor
sözlerini
sar sarmala
makyaj yap
sonra bırak
evrene.
bırakıyorum
fakat
öyle değişmişler ki
sen değil
tanıyamıyor
hiçkimse
ben
yine
susup
susup
kusuyorum içime
içimde bir deniz
yüzme bilmeyen sözcüklere
evsahibi olma telaşında
dalgalarını tutuyor.
ve deniz tutuyor
sözcükleri
kusan kusana
yanlış yerde.
sen bana hiç susma!
5.0
100% (25)