Ay dolanıp bacaları aştığı dem
Sökün olur dosta gider yollarımız
Fikir akla yaslanıp da coştuğu dem
Türkü olur dostu söyler tellerimiz

Kara günler kapılara yaslanınca
Gül yüzleri ezik ezik ıslanınca
Kerbelânın ufukları puslanınca
Irmak olur dosta çağlar sellerimiz

Gönülleri şerhalanıp coş olunca
Yaz ayları güzel dosta kış olunca
Kedere de gülşene de düş olunca
Zikir olur dostu söyler dillerimiz

Gülistanın rengi türlü türlüdür
Bizde dostlar sır içinde sırlıdır
Nebidendir, mah cemali nurludur
Gonca olur dosta açar güllerimiz

Yolu tuttuk Nur-u Rahman Ali’den
İlmi bildik Hacı Bektaş Veli’den
Kendin bilmez saydı bizi deliden
Ayn-ül Cem’de dosta kalkar ellerimiz

Ferhat bu faniden göçü tutarsa
Hakka giden uykulara yatarsa
Hal bilmezin nazarında biterse
Cahile sır; dostu arar sallarımız

Haziran 2007