5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2180
Okunma
SON DURAK
Gözümü yumunca ne iz ne hatıra kalır
Gönlüm yaslı, usum bu kentten çok uzakta
Rüzgâr gibi eserim bir düşünceden
Derdin biri tükenmeden,
Öteki başlar, çakılır kalırım sularına Ege’nin.
Gurbetini gözyaşlarıyla ıslatan çocuk
Gül müsün diken misin, değme yarama
Hani sen suyumdun ekmeğimdin her şeyimdin,
Şimdi bırakıp gidiyorsun, son sözünü söylemeden.
Bu son durak, ve son tren kakacak
Külrengi istasyonda, son düdük ötecek
Gözlerimde bir damla yaş aha akacak
İçimde tarifsiz bir hüzün olur
Ne zaman elime bir papatya alsam.
Nuri Dağdelen
Özdere-İzmir
5.0
100% (2)
Cevap Yaz