...özleyince

ıslak taş kaldırımlar yorgun adımlar serseri
gözlerimin baldamlası gözlerinde şimdi öldüğüm kadar...

elalarından sürgün belalara mülteciyim
sevdana bir çöp kibrit alevinde yanmaktayım...

gözlerinden yüreğime sensizlik sol yanıma özlemin
avuçlarıma buz kesmiş yaşlar keder oldu yağdı sabahlara kadar...

kan oturmuş göz bebeklerimden
düştü bir damla beyaz güllerde yandı
elalarının istilasındayım belalardayım

sensiz yanlızlıklar uğurladı yaralı yüreğimi
nice hülyaları terkettim ardıma bakmadan sayısız düşleri...

gecenin kirli yanlızlığına gözlerim
tanımadığım yüzlere ulufe dağıttım sevinçleri
kahır dolu gecelere saçtım içimi acıtan gülüşleri...

kim gördü yığılıp duvar diplerinde ağladığımı
kaç kişi çiğneyip geçti kaldırımlardan göz yaşlarımı

sensiz soluksuz kaldığımı
yeni doğmuş bebeğin öksüzlüğünü kim gördü...

yangınımdan kim haberdar alev alevim
nedir bu isyan kimdir bu isyankar asi kim bildi...

özlemin düşüyor sol yanıma
yakasım geliyor bu kasabayı ve sen kokan sokaklarını...

çığlıklarım yükseliyor arşa
titriyor yıldızlar duymuyorsun duymuyor geceler hep sağır...

gözlerimi yaşlar bu kenti keder sarar
bir adı umut beyaz güvercin havalanıyor kör karanlığa
sesiz bir gemi kalkıyor kiprik aralarımdan el sallayanı yok...

karanlık ıslanıyor
iliklerine kadar kaldırımlarla beraber
ve sensizliğin şafağında çalınıyor kapım
sol yanıma figan bırakıp gidiyor çığlık çığlığa kanadı kırık martı...

özleyince seni böyle kanıyor şehir
kanıyor gözlerim mazgallara kan taşıyor oluk oluk....

Hasan ODABAŞI