0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
998
Okunma
Bir riya içinde süren yalan gülümsmelerin anısına...
Ben, yaktım resimlerini dün akşam,
Senden kalanları ve seninle kalanları
Terk ettim sensizliği kara ormanlarda
Unuttum seni inan bana
Hatırlamıyorum adını bile rüyalarımda
Bakmıyorum gözlerine kâbuslarımda
Seni düşündüğüm anlarda ise
Şarkılar söylüyorum bağırarak
Deliler gibi koşuyorum sokaklarda
Yakalanmamak için hayaline
Köşelerden bakıyorum gelmeyesin diye
Dualar ediyorum mezarlıklarda
Kapüşonumu örtüyorum bu yaz sıcağında
Belki sana rastlarım diye, korkuyorum
Ama biliyorum seni unuttuğumu
Çünkü kapımdan girdiğimde
Olmayacağını biliyorum
Seviniyorum mutlu oluyorum
Ağlıyorum inan, sevincimden.
Gülüyorum sonra da sensizliğe…
