Tek isim bildimse de tüm yaşamım boyunca,
Varlığım da yokluğum da Makedon adlarına…
Silah çatıversem de Makedonlar’a karşı,
Varlığım yokluğum feda Makedon adlarına...

Şehirde görüşürdük gizli gizli, usul usul,
Dokuz dedi mi akşam üzeri, saat kulesi...
Ben O’nun gözlerinde tüm dünyayı görürdüm,
Ben O’nun kollarında, dünyayı kucaklardım...

Birgün duyulmasın mı dağın şahanlarınca,
Emir verdi komutan, bir ay hücre cezası...
O’nu düşündüm yalnız O’nu, top sesleri arasında,
Resimlerini çizdim, ismini kazıdım duvarlarına hücrenin...

Birden kapı açıldı, ’oh bitti bir ay’ derken,
Girmesin mi içeri Makedon askerleri...
Bırakıp kaçmış beni komutanla erleri...
Yok ama, bu aralar, kimseye kızamıyorum...

Şimdi tutturmuşsun bi’, ’kurşuna dizeceğim seni’,
Vur kardeşim, sevmedin sen demek hiç,
Çocuğun da yok anladım, çocuğun da yok,
Çare yok, bas kardeşim, bas tetiğe o zaman...

Tek isim bildimse de tüm yaşamım boyunca,
Yokluğum da nasıl olsa Makedon adlarına...