1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
935
Okunma
herşey anlamamakla başladı
nasıl bir çaresizlikti bu
bu nasıl bir ümitsizlik
kırgın değilim
dargın değilim
umutsuz hiç değilim
zamanın çapulcularından
ağzımda mızıkam
çaldım geceleri
bırakmadım ellere
ve biliyorum
sende aynısını yapardın
o zaman
yine bildiğim yollardan
yine geleceğim ben
umutsuz bir kış sabahında
kucağımda acılar
gelip sereceğim
bir cenaze kadar sessiz,
sebepsiz
üzerinde geleceğim omuzların
tilkinin dönüpte dolaştığı
güvenin ışıklara çarpıldığı
akrebin yelkovana dolandığı gibi
hayatta olduğum müddetçe
ümidini hiç kaybetme...
ve sonrasında da...
05.06.2012
5.0
100% (2)
Cevap Yaz