Bu gece ki arkadaşım
Rüzgar
Öğle güzel sesler çıkarıyor ki
Dinlemeye doyamıyorum
Ona bazen gemi sesleri
Bazen de balıkçı tekneleri
Eşlik ediyor
Ama o hepsinden baskın
Bazen cam ve çerçeveleri
Bazen de kapıları sallıyor
Ağaçların dallarından da sesler geliyor
İçimi büyük bir huzur
Ruhumu sukunet kaplıyor
Öğle dingin ve rahatım ki
Rüzgarla konuşuyorum
Hiç bir yere bu kadar
Yakışmıyorsun diyorum
Kireç burnu’na yakıştığın kadar
Ağaçlar bir oyana, bir buyana
Eğiliyor,doğruluyor
Özgürlük dansı yapıyorlar
Yapraklar direne bildikleri kadar
Ağaçta yorulanlar yerde
Onlarda kendilerince oynuyor
Kargalar ve martılar da
Rüzgara seni hiç bu kadar
Sevmemiştim diyorum
Meğer ne büyük kayıpmış
Söyleşilerine kulak vermemiştim
Hayıflanıyorum
Oysa sen insanın en özgür arkadaşı imişsin
En ele avuca sığmayanı
Ve en cesuru
Bana söylediğin her şeyi
Çıkarttığın sesten anlıyorum
Seni dinlemekten keyf alıyorum
En güzelide gönderdeki
Bayrağımı dalgalandırman




7/10/2008 saat 20:27
Kireç Burnu/ İstanbul

Güzel bir başlangıç ve müthiş bir final var şiirde
Güzgarla hayel kurup konuşmak şiire ayrı bir güzellik katmış
Kalemin daim olsun
Saygılar selamlar üstadım

Rüzgar hırsızlık yaptı gene.
Galatada seni şiirle anarken.
Ansızın hayalin geldi.
Sonra billur sesin çınladı.

sohbet ile kal dost

saygılar

Mükemmel bir paylaşım, sizi ve değerli kaleminizi kutluyorum. Saygı ve sevgi ile kalın.

Hikmet Yurdaer

Rüzgara salınmış duygular,,,2008 den,,esmiş ulaştı bizlere,,,ama çok güzelmiş tebrikler,,,,,,,,,,

binay seymen tarafından 6/4/2012 11:25:41 AM zamanında düzenlenmiştir.

En güzelini bulmak şiiri yazmak kadar önemli
Güzel final di.Severek okudum.
Ne zaman duracaksın diye bekledim.Bir nefeste şiirin sonuna gelmişim.
Tebrik,selam ve saygılarımla..
İyi geceler...