Seninle ilk karşılaştığımda
Ömrümün İLK BAHAR’ıydı
Gözlerimdeki ışık
Işığındı senin.
Kulaklarımdaki cıvıltılar
Sesindi senin
Seninle renklenmişti hayatım
Seninle hafiflemişti ruhum
Çiçekler açmıştı gönlümde
Ne çabuk geçti zaman
Kokunu duymak için.
Kokladım bahçemdeki,
Bütün gülleri tek tek,
Kulak kabarttım, kuşların nağmelerine
Senden bir haber almak için,
Koparırken papatyaların yapraklarını
“Seviyor sevmiyor ”diyemedim.
Yuttum tüm sözlerimi,
Seni kırmamak için,
Bekledim rastlaşırız diye,
Boşu boşuna.
Derken YAZ geldi
Sahilde yürüdüm yalınayak
Konuştum çakıl taşlarıyla
İstiridye kabuklarına döktüm içimi
Kavruldu içim,hasretinin yangınıyla
Umudun yaprakları,
Sarardığında mevsim,
SON BAHAR dı.
Aşk ağacım sulanmıyor artık
Karanfiller,papatyalar,
Sevgimi besleyen güller solmuş
Zamanı unutmuşum,
Seni beklerken.
Gürül gürül yanan bir sobanın,
Karşısındayım şimdi
Ağaçlar yapraklarını dökmüş,
Yerler bembeyaz
Odam sıcak,
Gönlüm buz gibi
Buharlanmış penceremden,
Dışarı bakarken,
Hayale dalmışım.
Aylar ne çabuk geçmiş
Bir gün gelirsin diye,
Hasretle,
Yolunu gözlerken,
Mevsim KIŞ olmuş