Karanlıklarımdan, aydınlıklara,
Ya da, aydınlıklardan karanlıklara,
Giden o upuzun, incecik yolda,
Gitmek, ve sona varmak istiyorum,
Sessizce, dualar duyarak gitmek.

Elem, sarmış çepeçevre çevremi,
Herkesin yüklediği dert, benim mi ?
Acaba, öbür tarafta da, böyle mi ?,
Görmek istiyorum, erden varıp da,
Eğmem lazım sorulara kellemi.

Ne gariptir, ayaklarım istemez,
Yürümek isterim de! o yürümez,
Gitmek istemekle, neden gidilmez ?
Ayaklarım gider hep geri, geri,
Günahlarım, çok diye mi bilinmez.

Çekenim ben, dolu, dolu çileler,
Bunlar benim kara yazgımdır diye,
Sevdiklerimde de varmış, çok dertler,
Verin onu da çekerim ! dert diye,
Varsın ağır olsun, yüklenen yükler.

Ben azap çiçeğiyim, hak yolunda,
Kahır dolu dağarcığım yanımda,
Hak ışığı, parlar yolun sonunda,
Işık yol verir, durma der ruhuma,
Giderim heybem dolu, sona doğru.

a.yüksel şanlı er
Aralık 2006-12-08