NOT: Bu şiirimin " son mısrası " büyük şair Faruk Nafiz ÇAMLIBEL’e aittir.

Esir aldı bir mısra, okurken ÇAMLIBEL`i,
Şiirde anlatılır acı bir gurbeteli.
Düşüncelere dalmış şair, belli derine,
Yalnızlıklar yağıyor gönlünün her yerine.
Ağır ağır çıkarken hicrân merdiveninden,
Bir çınar inliyordu; dalından, bedeninden.
Rûhum eriyip aktı, şiirin mihrâbında,
Karlı soğuk gecenin, kayboldum girdâbında.
Ne acılar sığarmış, yumruk kadar bir kalbe,
Elim açıp yalvardım beni yaratan Rabbe.
Hasret, kor yüreklerde damla damla kanarken,
İsli kandil alevi titreyerek yanarken.
Bir damlacık yaş düştü, kor yaprağın üstüne,
Bu yorgun gönüllere, şu feleğin kastı ne?
Ben de tutuştum yandım, o sevdânın peşinden,
Âşık divâne gezer ayrılırsa eşinden.
Beni yakan o mısra karşımda duruyordu,
Zamanın sarkaçları sabahı vuruyordu.
Gece mendil sallarken, özlem güvertesinden,
Resmine sürme çektim kandillerin isinden.

Faruk Nafız ÇAMLIBEL:Sen Neredesin?