PARMAKLIKLAR ARDINDA
Parmaklıklar ardında gözyaşlarım sel olup akarken bir an olsun çıkmadın aklımdan,
Eyyy gardiyan bırak beni bana, adaletin ne zaman yerini buldu ki şimdi bulsun,
Beton duvarlar beni benden almış, yarimden sevdiklerimden almış,
Yaşamanın ne anlamı var parmaklıklar ardında…

Gözlerimde hiçbir zaman senden başkası olmadı,
Hangi duvara hangi ranzaya baksam sen çıkmıyorsun hayalimden,
Nerede, ne zaman hangi gün geleceksin
Gözlerim yollarda parmaklıklar ardında kaldı seni bekler yarim…

Mektupları getirdikçe gardiyan benim başım öne eğilir,
Her defasında bana yokmu derken bıktı gardiyan,
Eyyy yarim gelmiyorsun, gelemiyorsan madem ; yazmayıda mı bilmiyorsun
Dört duvar değil beni sensizlik habersizlik öldürüyor….

Bir haber getirdiler senden bana;
Binperişan ettiler beni,
Ben dört duvar arasında ölmedim
Sen beni, sen beni nereye bırakıp gidiyorsun yarim…

Hayallerimiz vardı seninle;
Böyle mi olacaktı sonumuz,
Parmaklıklar ardı beni öldürmedi;
Beni senin ölümün öldürdü … beni beni bırakıp gitmen verdiğimiz sözü tutmaman öldürdü yarim…


Çıkmışım demir parmaklıklar ardından;
Sen olmadıktan sonra ne anlamı var ki gökyüzünün, uçuşan kuşların
Seninle hayat bulan ben,
Sensiz nasıl yaşarım yarim, SENSİZ NASIL YAŞARIM YARİM….