Güzellik ve iylikti sana yakışan,
Bu gidiş yakıştı mı,
Taş atana ekmek at derdin hep,
Nankörlük sana yakıştı mı ?

Çok severiz demiştin sen,
Ölümüne derdin ne oldu, ölmedin
Yaşıyorsun biliyorum sevdiğim,
Nefes alıyorsun yiyorsun,içiyorsun,
Bu rahatlık sana yakıştı mı ?

Yok olmuş hayalleri canlandırmak-tayım ben
İçimdeki rüzgarları bir bilsen,
En ufak kıvılcıma ateş olur bu kalp,
Yine erir sevdiğim, yine divane olur bilirim.

Çok gitmek istedin sen,
İstediğin zafer miydi senin,
Üzmem derdin beni,
Hatta üzeni yakarım derdin,
Çakmağın mı bitti de bu kadar üzdün beni SEN.

Hangi mutluluğa çiçekli yollardan gidilmiş ki,
Hangi aşk hiç acı çekmeden bu güne gelmiş ki,
Hangi çift kalp acısı yaşamamış ki,
Sen en ufak enkazda yok oldun.

Bu muydu sevgin bu muydu senin,
Sana yakışan bu muydu sevdiğim,
Ama bu kalp biliyor ki
Bu gidişi en çok kendine sen yakıştırdın.
Yolun açık olsun,
Dikkat et ki ayağına taş batmasın,
Dikkat et ki canın benim kadar yanmasın.


SEDA CÖMERT