AŞK

A cıyı
Ş artsız
K abullenmektir

Madem ki gündüzleri geceden ayırırken
Şafaklara kustuğum tövbeler sana mıydı
Ve ben senin ismini heceden ayırırken
Senin bu lütf-u kastın sadece bana mıydı

Kereminden ziyade gürz-üne aciz düşen
Meçhulün kalemiyle zatıma haciz düşen
Her günün döngüsünde alnıma iz iz düşen
Rahmet’inin sancağı kötüden yana mıydı

Varlığım zerre iken varlığının yanında
Sabrım haddi aşarsa zapt edemem kınında
Cehennemde korkutmaz beni hesap gününde
Çizdiğin bu muazzam plan insana mıydı

Ne ben bir isyankârım ne sen zalim bir hünkar
Varlığın şüphesizdir etmem edemem inkar
Ancak sana bir sual ve bir maruzatım var
Ademi sür ettiren o Havva Ana mıydı

Ey Allah’ım hikmetin sual edilmez hâşa
Mazur gör bu kulunu aklı ıraktır başa
Cehenneme atsanda gelirim koşa koşa
Ateşle yoğurduğun rühum cihana mıydı


faruk atli...