3
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1369
Okunma
Kaybetme korkusudur çoğu zaman insanı saran,
Sevdiği yanındayken bile ürperir insan.
Bilemez ki yaşadığı anı elinde tutmayı,
Korkmak yerine bilemez ona sıkı sıkı sarılmayı
Kimileri böyle korkarak bitirir büyük aşkını,
Kimileri susarak..;Sevdiğini iterek bitirir.
Kimse cesaret edipte konuşamaz bir kere,
Söyleyemez kalbinden geçenleri asıl sahibine...
Kanatlarını açıp niye niye sarmaz ki sevdiğini?
Onu sımsıkı tutmak varken yalnız bırakmak niye?!
Hemizin hayatı kafesin içinde ki kuş misali,
Kapı açık olsada bilmiyoruz uçup gitmeyi!..
MELEKARSLAN
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz