Yaşar sayı’ya ithâfen

Yalnızlığını mısralara işliyorsun nakış nakış dostum
Anlıyorum beklenen sevgiliye ulaşamamanın ye’sini
Şarabın acısını tadmışsın,ve geri kustun
Anlatamadım,bir türlü anlatamadım diyorsun
Rüzgarın ters estide ondan gülemiyorsun

Sazını asmışsın,tellerin kırık,el vermiyor bir türlü
Anlatamadım derdimi dinleyen yok diyorsun,anlatamıyorsun
Ye’s böyledir,çıkılmaz bir labirenttir basamakları
Israrlı kanser gibidir,kurar gönülde otağı

Ya hep,ya hiç! ortası yok bu ikilemin
Aşka ulaşamamaktır bazen,elden uçar kuş mis-âli
Şarkılarda şiirlerdedir en ideâli
Anlat anlatabileceğin kadar,dök içindeki zehri
Râm eyle ve bekle ufkundaki istikbâli

Sabret! anlatacaksın bir gün,deme anlatamadım
Ah’ını kaleminle duyur dene! dene! bir daha
Yalnızlık ölüm değil,bazen beter olsada
Izdırâbın haykır dostum,ulaşacaktır Allah’a.....