5
Yorum
3
Beğeni
4,6
Puan
1299
Okunma
Yorulduk imgelerimizde koşmaktan
Onlarca düşe senaryo yazmaktan
Hayallerimiz boşluğa açılıyordu
Bir boşluğun yerini hep diğeri alıyordu
Oysa bir gerçek vardı ki o yalındı
Oyunlarda hep aynı yere saklanırdı
Düşlerimizi el ele tutuşturuyordu
Birlikte ve aynı yöne koşturuyordu
Gerçeğin yerini sakladık hep düşlerimizden
Kimbilir, belki de bir gün gelir
Ebe olma tutkumuz boşluğa düşerken
Düşlerimiz gerçeğe “sobe” deyiverir
5.0
80% (4)
3.0
20% (1)
Cevap Yaz