Sana sesleniyorum.
Yağmur yenice bitip güneşin çıktığı,
üstümdeki gök kuşağının altından sana sesleniyorum..
Çisem, çisem usul, usul, yağan bir yağmur var
bizim buralarda..
Acaba!
Sizin oralarda da, yağıyor mu yağmurlar..
Islandın mı sen de benim gibi?
Ya da ıslanmış halinle beni hatırladın mı sen!
Bir zamanlar ben de, birini tanımıştım sevmiştim diye,
bahar yağmurları yağarken..

Hani sen!
Hani gök kuşağının altından geçeğim diyerek,
beni bırakmıştın ya!
Ve sonra koşmuştun, ahırdan yeni çıkmış kısraklar gibi ,
Koştuğun yerde
dilek tuttuğun beraber olduğumuz o günü hatırla!
Hatırladın mı acaba?
Güneş açtıysa bizim buralarda olduğu gibi sizin oralarda
Şu nadide bahar gününde,
Yağan yağmurların, arkasından!

Beni hatırla!
Beni düşün ve beni hatırla, sen de benim gibi ıslandıysan.
Ve sonra beraber olduğumuz günleri hatırla.
Yağan yağmurlarda.,
Bastığın çamurlarda gittiğin ve gezdiğin yollarda!
Sakın!
Sakın ağlama,
hatırlayıp, hüzünlendiysen..
Kaderim, kısmetim böyleymiş de,
De,de gel geç!
Pişman olma benim gibi ayrılığa,
isyan etme kadere.
Ben çok isyan ettim baktım ki faydası yok,
Ve ben çektim sineme!
Şimdi benim!
Gülüşlerim var onlar zorladır.
Ve benim sevinçlerim, neşelerim var onlar zorladır.
Çünkü!
Kaderden geldi, ne geldiyse başımıza!


A.Yüksel Şanlı er
26 Mayıs 2012