ŞİİRLERİM KANIYOR

Aklıma düştüğünde seni hep kovuyorum
Bir daha asla seni görmek istemiyorum
Sensiz geçen her günde yeniden doğuyorum
Beni öyle kırdın ki şiirlerim kanıyor.

Zehirle yazıyorum sana tüm cümleleri
Okudukça bin kez öl , çek bütün çileleri
Kalbine saplansın yar sevdamın sitemleri
Beni öyle kırdın ki şiirlerim kanıyor.

Sevdam ile sulardım aşk adlı fidanları
Kökünden kopardın sen , fidansı yarınları
Allah kahretsin seni çık gönlümden dışarı
Beni öyle kırdın ki şiirlerim kanıyor.

Gözün kör olsa belki halimi göremezdin
Ben derman bekler iken takat’ ımı bitirdin
Sevda ektim gönlüne bir tohum yeşertmedin
Beni öyle kırdın ki şiirlerim kanıyor.

Yiğidin artık bitik say ki kemik torbası
Cebimde kırıntın yok işte gönlüm urbası
Dünya yansa vız gelir Yılmaz’ın yok tasası
Beni öyle kırdın ki şiirlerim kanıyor.
24/05/2012