Gelemem..!

Kıskanırım, Türkiye’min tenine
Gezegenin şâlı gelse gelemem
Göklerinde ayyıldızlı geline
Yaban el’in yeli değse gelemem.

Sırça Köşküm yüz odalı olsa da
Her odada bin "Huri kız"dursa da
Poyraz esse, hiddet ile vursa da
Toprağından toz kaldırsa gelemem.

Sevdasıdır için için kavuran
Ezâ verir, iliğimden kemiren
Koca dağı deprem ile deviren
Bir taşından, taş indirse gelemem.

Hayâlini süsler tabii âlemin
Bin asırdır "neslim" alır erdemin
Şanlı kızdır bâkiresi, Evren’in
Adem baba gökten inse gelemem.

Kızılcıklar çiçek açar dağlarda
Şerbet olur, üzüntüde darlarda
Mehmed’i var Serhad’larda, sularda
Derya- deniz, gâm eylese gelemem.

Hüdai’nin ak başlıklı Neferi
Ana bilir, "Vatan" denen her yeri
Görünüştür korku salan heybeti
Şimşek ile gök gürlese gelemem.

Mehmet Göden, Mayıs 2012.