Ah Bekir abi ah!Dayımoğlu.

Bekir Üstad, bu iş böyle oluyor
Köhne eve baykuş gelip tünüyor
Acıların nefes bitip diniyor
Başka bir örneği yok dayımoğlu.

Pembe düşün sende artık işi ne
İyi bak çekilmesin hayat fişine
Bakmaz emeklinin kara kaşına
Emekli Devlet’e çok dayımoğlu.

Güreş ile nefis terbiye olmaz
Şahbaz At coştu mu gem almaz
Ağır işler yorulmuşa hiç gelmez
Gidip mezarlığa bak dayımoğlu.

Biliyorum "deli Bekir" ne idi
El üstünde Karaçay’ı geçerdi
Tarlalarca Şıfan,Buğday biçerdi
Şöyle silkelenip kalk dayımoğlu.

Dost arama bulamazsın Gülşen’de
Bir tas suyu, veren olmaz ölsen de
Anlıyorum gözyaşı var gülsen de
Yanağına, ellerinle bak dayımoğlu.

Ziyafet faslını geç sen bir kalem
Hani "ye Abam" denir, bitti o alem
Ne diyelim verilmezse bir "selam"
Zulüm olur dert olur, pek dayımoğlu.

Hayatın sillesidir yiyip içtiğin
Nerde mest olup serden geçtiğin!
Duymaz olur gıyabına küstüğün
Pil bitince yedeğini tak dayımoğlu.

Göden’im ben, torun bibin Sultan’ın
Biter birgün hava, caka, saltanın
Keskin olur boyna inen baltanın
Cellâda da bir kıyak çek dayımoğlu.

Mehmet Göden, Mayıs 2012.