0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
Okunma
Tanrı bizi korusun, korusun tanrı bizi
savaştan çok önceydi, çıkmıştık yurdumuzdan
bu kent tabuttu bize, biz onun son çivisi
yerleştik evciklere dert küsüm tanımadan.
Korudu tanrı bizi, toprağımız üç evlek
yersiz diyorlar daha, yerinden edilmişler
kondumuz penceremiz, yazda kurumuş biber
savaşı andı biri, hiç akılda değilken.
Uğradı kapımıza üç kol çengi kuvayi
kopardı bizden onu, birkaç ince sırmalı
yüce yiğidimizdi, boyu arşa dayalı
evlerin yakışığı, mahlenin biriciği.
Savaşta yitti gitti, anmak üzüntü bize
burada olmalıydı üç kiraz mevsiminde.
