Dinlemedin hiç beni,YÂR’im demiştim sana
Özlemin yürek yakar,ağlarım yana yana
Al bakalım kanımı,buyur iç kana kana
Özlemin yürek yakar,ağlarım yana yana

Çıkıp’da YÂR gelmedin,YÂR diyerek yanıma
Attın kor alevleri,tenim’deki kanıma.
Nereden bilecektim,kastın benim canıma
Özlemin yürek yakar,ağlarım yana yana

Eş tutmuştum ben seni,inan sümbülle güle
Sen beni muhtaç ettin,sönmüş bir avuç küle
Dilerim ki düşersin,sen’de ben gibi dile
Özlemin yürek yakar,ağlarım yana yana

Bilmedin kıymetimi,sana altın bir tastım
Geceler boyu beni,san’ki çarmıha astın
Hâkir görerek beni,çıkıp üstüme bastın
Özlemin yürek yakar,ağlarım yana yana

Meyhaneler meskenim,oldu inan ki yurdum
Sayende bak başımı,taştan taşlara vurdum
Yeter artık ey zalım,bittim ben’de yoruldum
Özlemin yürek yakar,ağlarım yana yana

Şu perişan hale bak,kalmadı üstte çulum
Yeter artık sevdiğim,ben’de seven bir kulum
Hiç değerim yok’imiş,san’ki gözünde pulum
Özlemin yürek yakar,ağlarım yana yana

Der DURAK’ım gel artık,ne olur beni dinle
YÂR kalbini doldurma,kininle nefretinle
Başka uğraşın yok mu ?.biraz da beni dinle
Özlemin yürek yakar,ağlarım yana yana

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ